Lum kush ka në jetë një Desdemonë
Lum kush ka në jetë një Desdemonë,
Dhe s’është si Othello mendjelehtë,
Herët mëngjeseve a netëve vonë,
Drejton vetë anijen e tij në jetë
.
Sepse Jagot nga vrimat kanë dalë,
Edhe bëjnë detyrën e pështirë,
Mund të jenë pranë teje në mësallë,
Mund të jenë edhe larg krejt zemërnxirë
.
Ndaj dhe vini veshin uturimës,
Teksa Jagot galopojnë pa fre,
Herë vijnë akull, pjalmë e suferinës,
Herë vijnë zjarr e vetëtimë-rrufe.
Por dhe Desdemonat të mos bëjnë gjumë,
Le t’i ruajnë ato më mirë shamitë,
Sepse Jagot kudo rrjedhin lumë,
Dhe me dhëmbë i kafshojnë dashuritë.
