Në qytetin tonë
Fluskat e borës
Sa e prekin tokën, treten
Si fjalë deputetësh
Me premtime të harruara
Ne presim,
Me shpresën e lodhur
Borën e stinës tjetër
Fjala s’ka turp
Stina, s’ka kujtesë
Premtimi endet rrugëve
Nën dritat e ftohta tê qytetit
Si një endacak pa adresë
