Kur buzëqeshja fsheh lotët e dhimbjes,
vendos një buzëqeshje në çdo fytyrë.
Si një xixëllonjë që mban ëndrrat,
çdo ditë na sjell nga pak dritë.
Dhe një bekim vjen para nesh personalisht.
Të jep përshtypjen e të qenit burim,
që shkrihet me secilin dimër të akullt,
një diell i krijuar nga shiu dhe era,
dhe një diell i artë shkëlqen poshtë nesh.
Çdo person i palumtur ngjall guxim,
një shpresë e gjelbër që nuk humbet lehtë,
këngë që ngrihet në çdo kulm,
një mbretëri e quajtur “jetë”.
Shpesh shfaqet edhe tek unë,
Më kujton çdo mëngjes,
më fotografo si një pikturë
dhe kurrë mos më lër.
