Sonte kërkoja ate qirin e Naimit
Që të ndizej dhe kurr mos t’ndalëj
Ashtu siq pat preferuar i madhi
Mbi kombin e arbërorit të bekuar
Ajo dritë asnjiherë mos të fikëj
Kërkova nga çdo anë n’qiell n’tokë
Askund nuk hasa në ate dritë të shënjët
Sepse ajo gjindet në shpirtinë ton o zot
Vetëm na duhet reflektimi yn i drejtë
Kaluam shekujve barbar të tmerrshëm
Mbi kurrizin ton rënduan shumë barbari
Pësqind vjet turkun,njiqind vite shkau
Kurr nuk u mëkëmb e jona Arbëri
Përse o Naim të kërkojmë n’çdo kohë
Përse ky komb i yni dot dritën nuk shef
Errsirave të kohës noton n’vazhdimsi
E Vaso Pash Shkodrani lëshonë namën
Mblidhuni o burra ,mos turproni Arbërinë
Mblidhuni o burra të kombit mblidhuni
Për tokat abërore na duhët besa besë
Kështu të shpërdar kacafytemi mes veti
Kurr kombi arbërorit në dritë nuk delë
