STREHE JETE
S’rreshtin hapat
Ecin e s’ presin në heshtje
Me largojnë
Në një udhë të huaj
Një qiell pa zogj
Nëpër faqe rreshqasin lotët e vakëta
E lebetitja troket si mik i paftuar
Të gjalle as të vdekur nuk te presin
Si zog i plagosur lëngon
Vetmia vërtitet brigjëve të humnerës
Shpirti i braktisur strehë jete kërkon
Dhimbja me dhimbje shtegton
……………………………………………..
DHIMBJE
U bera shkrumb
Zemërpervëluar
me dhimbje malli
E pafund pritja
Flas me me vete
E kafshoj buzët
E dridhura
Qaj me denesje
Si dallgë deti valëvitëm mbi shkëmbë
Pranvera ndërvite po vonon
Veç mjegullnajë
Më mbushen syt
Pse mungojne zogjtë në fole ?
………………..
ZJARR I PADUKUR
Nga shkëndija ashkës nxore
Zjarmin e trupit tim
Zjarr i pa dukshëm
Netët pa yje
Erresirë pa dritë
Veç një rreze maje
Çicavicës
Me jep shpresë
Të bëhem etje e
Lumbardhit
Te bëhem shkëmb
Sharri
Lulekuqe Drenice
E zhveshur e djegur
e pafat
Të bëhem
Zanë Mali
Ta shitoj kohën e abortëve
Dhe natën e gjatë
Ta mekoj ditën
Me qumësht zogu
Dashuria aroma e kësaj toke.
