KUR HANA MSHEHET
Kur hana mshehet,nata i mbyll sytë;
Hana asht e bukur vetëm kur nuk flen.
Ne na merr me vedi me numrue yjet,
yjet që i gjuejmë n’sytë e varzave.
Kur hana mshehet,unë futem në andërr
dhe e shof ate në rrjedhën e lumit.
Mandej bisedojmë.E pves:-A ia dogja
sytë vajzës së bukur me yjet,që e gjuejta?
E THITHA VARGUN TAND
Un e thitha krejt vargun tànd,
si Klea cicën e nàns s’vonueme.
Kur pava diellin n’sytë e tu,
e ndjeva fërgllimën e gjethes nën lkurë.
Zogu t’çupikte n’parzmin e frymë epshit
e gjijt shtyheshin me ardhë te unë.
Un e thitha krejt vargun tànd
se mu bà që e kishe nxjerrë prej gjinit
bashkë me mushtin e vokt të àndrrës
me u bà nànë.
Un e thitha krejt vargun tànd
me rreshkun e edjes,për çka bjen gjini.
