Një tjetër vjeshtë pa ty
Kaq e bukur është kjo vjeshtë
Por pa ty nuk po kalon.
Kur të dy ishim se bashku.
Gjithë stinët ishin njëlloj.
Vjeshtë e re do vijë prapë
Nëpër sofrat ëmbëltore
Po unë s’di ku të kërkoj.
Ndaj më sill nje letër dore.
Merrmë prapë në telefon.
E mos ik si dallandyshe
Zogjtë që qiellit fluturojnë
Na kujtojnë një jetë ndryshe.
Se pa ty, jo nuk vlen jeta
Ti je yll që ndrin për mua
Unë pres që të hapet dera
Të hedh krahët i malluar.
Mos më lër me kaq trishtim
Hapi krahët, fluturo!
Vrapo shpejt në një lëndinë.
se kam mallin që të shoh.
Hajde, të lutem, moj Zanë.
Vjeshtën, tjetër ta bëjmë tok .
Ti je diell rrezeartë
Trëndafil e borzilok.
Qiellin, do ta bëjmë kurorë.
Për lulet e dashurisë.
Duart bashkë të shtrëngojmë
Buzë më buzë të dy të shkrirë
Sup me sup si rrinë malet.
Bukurinë t’ia marrim jetës
Ti më je si manushaqet.
Je agimi ngjyrë freskët.
Zbrit nga maja lartësie
Lësho vellon me mëndafsh.
Ta marr unë e ta bëj fije.
Me durim të bëj litar.
Pranvere e bukur.
Pranvera pak e vonuar erdhi.
Lulet filluan te celin nje e nga nje.
Shikoj zogjte neper dege cicerojne.
Ne qytete dhe fshatra e mbushur me oksigjen e bukuri
Kudo, qe hedh, syte vetem, gjelberime .
Rrezet, e diellit kudo qe ne agim ,nxehtësi.
Shpirti im eshte gjithë ngatërrime.
Ne mendje me vijne, ato vite, qe iken e me s’vijne.
Atehere, isha e re cdo gje fluturonte.!
Kishte dhe breshka krahe per fluturim!
Ne, si gjithë të rinjtë, e kohes, vallezonim.
Henen, e kishim naten per shikim.
Per ate kohe , ndjej gjithëmone nostalgji.
Nder vite, mora mallin ,e mbaj ne gji.
Shpirtin e kam t’ kurrur.
gjate veshtiresive.
Yjet e ndritshm I kam pasur,si shoke ne vetmi.
Zemren,e kam te mbushur,nga femijet
E kam ushqyer me shume dashuri.
Syte lotuar nder vite merzitjeve.
Nga largimi I shume njerezve te mi
qe sjam ndodhur aty.
GRUAJA MBRETERESH.
Kot emerin s’takane vene.
O moj e bukur mbretereshe.
E tjerr si furka gjalmin.
Shtepine,burrin, e femijet.
Po s’ishe ti ne shtepi.
Shtepia ,akull do jete.
Sa miresi qe percjell.
Je njeriu me I cmuar.
Kur ti je neper shtepi.
Fëmija eshte ne gezim.
Lum kush tya te vlerësoi.
Se jetoi,vete si mbret.
Po I dhe gruas dashurine.
Pastaj,ben si do vete.
Edukate e kulture ne shtepi .
E mban, timonin ti vete.
Per miqtesi e per krushqinë.
Respektin e ben vetem ti
Ju burra kudo qe jeni.
Ta dini,ne shtepi, keni pasuri.
Ju të dini te silleni.
Grua ta keni,jo sherbyse ne shtepi.
Gruaja sjell drite ne shtepi!!
Sill diellin sa pa gdhirë.!
Dhe naten me qiellin gri.
Shtepia ndjen ngrohtësi.
Tya zoti te krijoi.
Pa ty s’do kish jete.
Krijoi ty o miresi. jetes,I dhe bukuri.
Linde e rrit femijet.
Je hambari I sekreteve
Per burrin e per femije.
Jepi vendin qe I takon.
Familjes jeten ja shton.
Respektin e dashurine,
Gruaja se kerkon vete.
Ne qofte se si ka keto .
