MENDOJ
Ëndrra është e brishtë ndaj nuk flet
Ikën si flutura pas natës së mbytur
Njeriu strehon mëkatin dhe hesht
Brenda vetes gjen krenarinë e jetës.
Nuk qaj aspak për kohën e ikur
Ajo fshihet dhe nuk ka kthim pas
Adhuroj njerëzit mendjendritur
Që antinjeriut nuk i japin shkas.
TRËNDAFILI
Ika nga gëzhoja e ankthit të natës
Tani ndiej jetën plot me gjallëri
Nuk i frikësohem, jo shtrëngatës
Edhe e këputur ruaj aromë dhe freski
Në bebëzat e syve tuaj shoh jetën
E pranverën e re që ka nis me ardhë
Shikimi im shterron në përrua lotësh
Ëndrra më la pasmesnate me veten
Si një lule qelqi pres agimin e bardhë…
KARVAN KOHE
Trishtueshëm ofshan errësira,
Plagët e rëndojnë,
Duke pritur agun e gëzuar,
Shekujt po kalojnë.
EJA
Së bashku me gjelbërimin që gjallëri lajmëron
Me lulet e para që bukurinë natyrës ia shtojnë
Eja me dashurinë që vëllai, vëllait ia dhuron
Me fjalën dhe besën, që Atdheun kurrë mos ta tradhëtojmë.
MËNGJESI
Iku dhe një natë e shoqëruar me ëndrra dhe ankth
Me vete mori një pjesë nga jeta ime
Por dëshira që ngeli peng i kohës
Përherë do mbetët në kujtime.
