LETËR NËNËS …….( 2 )
E dashur nënë ! – Ka ditë që dua të shkruaj
Loti më rrjedh e nuk shoh me sy
Dhe dora më dridhet nga malli nënë !
Humb në kujtime, si i humburi në vetmi !
Kur mendoj, që ti zgjuar dhe natën rri
E as një pikë gjumë në sy nuk vë
As mua gjumi s’ më merr nënë !
Mendja me ik e fillikat më lë !
Nëpër ëndërra dua të udhëtoj nënë !
Siç udhëtojnë bjeshkëve zanat e malit
Ah..! – Sikur një çast të vij e të prek ballin nënë
Të shuanim e thanim lotët e mallit !
E rëndë jeta rrugëve të botës nënë !
Jetim ndjehesh si njeriu pa njeri
Në vendlindje dhe errësirën e largon drit’hënë
Përveçëse atje, askund s’ gjen rehati !
Malli të djeg e nuk shuhet nënë !
Dhe për përrenjtë e gurët e strallit
Kur kujtoj fëmijërinë e këngën e bilbilëve
Lotin them t’ a bashkoj me qyqet e malit !
E dashur nënë ! – E di që fillikat të kam lënë
Di brengën dhe lotin që fsheh ndër sy
Ndjej se vetmuar dhe rrugës ecën nënë !
E di se vetmuar, s’ të rrihet as në shtëpi
!
Mallkuar qoftë kurbeti nënë !
I zi përherë i kanë thënë
Të ndarë për së gjalli mbetëm nënë !
Na mori liri e na shkretoj vatanë !
Këtu dhe ëndërrat nuk janë të qeta nënë !
S’ ndjen lumturi, as s’ të qesh buza
Kur zgjohesh e hap sytë se ku je nënë !
Ndjehesh si eshkës kur s’i del shpuza !
Ndaj të jap fjalë e besë nënë !
Shpejt do të vij në tokë të bekuar
Lotin ti mos e fsheh kur të vij nënë !
Zbraze mbi shpirtin tim të përvëluar !
