NE MBETEMI DY ROBËR
Si zogj plagosur ne shterngate,
Perplasur udheve pa fat,
Permbi nje shtrat te hallakatur,
Zhytyr e mbytur ne mekat
.
Me koke te varur,te gjymtuar,
Si ca te mundur luftetare,
Ikim pa thene mirupafshim,
Me shpirt ne dhembe,zemervrare.
E large e prane njeri – tjetrit,
Keshtu kalojne dite e ore,
Betohemi,betimin shkelim,
Si dy ushtare dezertore.
Me plumbat e thashethemnajes,
Le te na shpojne brinje me brinje,
Ne do te mbetemi dy rober,
Te mbajtur peng per dashurine.
