Tani,
jam duke kërkuar një fëmijë,
që e humba në verën e shkuar.
Ai,
u harrua në lojën e tij të rërës
dhe duart mbushur diell.
Sa një guackë,
ish bota e tij dhe sa një libër i hapur,
prej gërmash dhe fjalësh të gurta.
Uji, kripa dhe era,
ishin gërmat e para të këtij libri,
ndërsa imazhet, ishin simbolika të mbytura.
Mu bë një shekull
në kërkim të këtij fëmije vere
dhe ende s’po e gjej.
Mundet që zëri i tij, të më thërrasë
mbas leximit të parë dhe kjo më ngushëllon !
