Përsëri buzëqesh.
Humbur rrudhosur
brënda vetes,
në këtë ëndërr kurthzënë,
përsëri buzëqesh.
Në honet e shpirtit
rrufe trishtimi godasin,
retë tërbohen,
shi lotësh lëshohen,
përsëri buzëqesh.
Shpirtit humbur,
buzëqeshjet fshihen..
Venash, ankthi e trishtimi
përsëri buzëqes
h.
Para pasqyrës gëlltis lot
E veten e lus të mbahem e fortë
mbajë në sy lotin e shpresës..
Dhëmbjen kapërdij e vetes i them :
përsëri buzëqesh.
Je ai shpirti liris..
mbrujtur shpresash e dashurish..
Përsëri buzëqesh.
