Hëna sonte
Hëna sonte
Defiliuar vetëm
Në kozmos ajo
Sonte vallëzon
Oj hënë sonte
Mua më ndjenë
Dua diç të ankohem
Nëse më dëgjon
O hënë sonte
As vetë sedi ku jam
Rrugë e humbur
Para fatit qëndron
O hënë kam një lutje
Më gjej mallin dhe
Kujtimet e vjetra
Pa këto vetja ime s’jam
I lutem hënës ajo vetëm
Buzëqesh asnjë hall timin
Nuk e dëgjoj ndoshta hëna
Është lodhur nga ankimet
E shumta të njerëzisë
Unë mbetem vetëm sonte
Nën shoqërinë e hënës
Mes yjeve nusërohet duke
Harruar ankimin tim
Pa mallin dhe kujtimet
E vjetra jeta nuk e ka
Lezetin e vetë ta duam
Njëri tjetrin këtë jetë
Vetëm asgjë nuk paska lezet
