MESAZH
E pres mesazhin tēnd,
Çdo çast
Tek lexoj nën zë
Nxitimthi,
Mekem
herë herë të flas
Imazhi yt
Më thërmohet çikë çikë
Zemrës,
Ndër fjalë
Dhe më bren
Kjo largesë
Më dërrmon
Dhe kuptoj
Që të kam,
Dhe s’të kam ,
Ndërkohë
E shpirti për këtë
Më digjet,
E më vrullon
Me hov
Dhe kur dy tri gërma
Rreshton ngadalë,
Ditën ma vesh me diell
E kur s’më shkruan
Natën ma zhvesh nga ëndrrat
Një zemër të dërgoj
Me sy
Dhe dy tri lot
Ti nuk i sheh
Janë fshehur
Diku aty për ty
Krahët më thyhen
Si një zog kur bie
Kur s’më shkruan
Nga angështitë
E pres
Teksa sytë
Më bëhen ujë
Ndërkohë,
Ngado më duhet
Të të gjej
E të lyp
I lexoj poezi çdo rresht
Në shpirt
Edhe pse s’rimon
Asnjë fjalë,
Asnjë fjali
Ashtu butësisht
I ndiej
Edhe i lexoj sërish
E sërish,
E çdo qelizë imja
Më mdrin
Sikur ta dish
Sa më mungon,
Malli më lexohet lehtë
Sakaq ,tek thellë frymoj
Edhe nëse
Tjetër gjë shkruaj,
Aty për aty
Mëndjen tek ti e kam.
