BARDHËSI
Këmbëkryq i ulem vetes,
Bash si burrat e motìt
Odave të shpirtit
T’kuvendoj baladash,
Si plisat e mençur,
E të paqtoj kodet e zemrës
Dhe t’mos lëndoj
Askënd,
Udhëve të fjalës
Sepse miqtë
I dua të ëmbël,
Si mollët
Erëmirë e të bukur,
Ku veç stinët
Kanë kapriçot
Qëndisinash të shpirtit
Që lulojnë bardhësi,
Pranvere
