VIJ SI PUHIZĒ VERE
I humbur ,zemrës së lënduar ,
Në vargje t’ mia i tretur po ashtu
Si qënka kështu për të dashuruar?!
Harkuar ndienjës pse kështu?!
Dhe në qënka kaq mistere
Inatosur si dimër zemërak
Unë jam si nji puhizë vere,
derës së shpirtit të trokas ;
Si një mëkat , si një merak.