O Mirditë
O Mirditë moj legjendare
Që shkëlqën mal mbi male
Emri ytë ndër pjedestale
Bijtë e tu bash si vullkan.
Në kuvend si rreze drite
Princat Arbër në Ndërfanë
Në Kishë e madhe atë ditë
Me një fjalë s’bashku të tanë
Rrezja e diellit ndal plot nur
Si bekim po zbret ndër male
Fjalën komb gdhendin në gurë
Në derën e kishës katedrale
Hallall nana ta bëri gjirin
Kur për burra në kuvend
Mendje mpreht Lek Dukagjini
Fjalën e urtë mirë po gdhend
Skënderbeu kur vjen e prin
Sa të dituri e mendjehollë
Me lavdi e mbushen kombin
Vllezrit e mençur gazullorë.
Thirr në Mirditë gjeneralët
Me ruajt komb me ruajt vatan
Vrulli i tyre jo nuk ndalet
Sy shqiponjë zemër luan
Kur është puna për atdhe
E kur shtati yt të lëndoi
Bijtë e tu lëshojnë rrufe
Në kup të qillit nëmi t’shkoi
N’krah të shqiponjës me dy krena
Emri yt u gdhend me gjak
Prinin princa e kapidana
Ndër llogore merrnin hak.
E kur meshën ngre Gjergj Fishta
Abat Doçi ban kryq në lter
N’kamë ish ngritë e tan Mirdita
Me lavdi me turr me nder
Por si rrezja e artë e dritës
Që shkëlqen përmbi Munellë
Mendje ndritur bitë e Mirditës
Qoftë për luftë e qoftë për penë
Në manastir kur burrat vijnë
Në krye të vendit si vigan
Ngrihet Gjergj Fishta e u prinë
Alfabetin ta bëjnë taman
Pashko Vasa thue se foli
E Ndre Mjeda heshtur ka
Në drit prej territ shqipja doli
Germat latine kuvendi i la
E sa mirë e lëmon fjalën
Kur Ndre Mjeda vargjet thur
Edhe zogjt e malit ndalen
Për atdhe, për gjuhë, flamur.
Kur i lirë flamuri u valvitëte
E u mblodhën burrat në Vlorë
Dom Nikolli prej Mirdite
Nënkryetari mendje hollë
Nëpër luftra kurr s’u tutë
Burrat s’nguten kurr në kuvend
Veç një fe ke ditë me lutë
Me të nënshtru s’ke lën kërkend
