Feneri
(Rehana Jabbari, edhe mua më mbyt litari i varur bashkë me ty)
Shkollat e dëlirësisë ruhen nga shteti
Korridoret e fshehura bashkohen në errësirë
Putrat e zeza vendosin kurthe në det dhe në port.
Përbindëshat e zemëruar kërcejnë mbi valët ciklonike
Thika e mrekullueshme qiellore tinëzisht
sulmon për të derdhur farat e kalbura të jetës.
Balona e jetës është i lidhur me bobinën e besimit të verbër,e
shetit përreth për njëzet e gjashtë pranvera
Bileta e vdekjes varet në qiellin e dritares.
Shkronjat e zeza në rebelim të verbër para vdekjes..
Gjurmët e çafkave në botë sot
Fati mizor troket në derë.
Mos qaj, mama! Do të shtriheni brenda gropës
Në tokë. Hiqi sytë, veshkat dhe zemrën
Jepini atij ato në emër tim nëse është e nevojshme.
Askush nuk i di shenjat e varrit!
Edhe ti harroi dhimbjet,
era do ti largojë
Për t’u përzier me horizontin
Një fener i pafund në rrugën e kohës së përjetshme.
Përktheu ne shqip: Rifat Ismaili
