Eja me mua në kopsht,
Tani që dimri iku dhe tërë dëborat kanë rënë!
Nga drurët zbresin ca statuja ajri
Dhe çelin sytë e luleve që flenë.
Por tani që nëna nuk është
Hapen dyert e hijeve dhe dalin perënditë ilire,
Me turinjt e prerë nga mjegullat e lashta
E trëndafilat janë mbyllur në pikëllimin e vet.
Eja të dalim në kopsht
Por nëna nuk është më.
