Gjergj Kastrioti – Skënderbeu
Shqiponjë e maleve, i lindur për lavdi,
Me shpirt prej zjarri e zemër prej flori.
Trim mbi trima, mbrojtës i lirisë,
Ti, Skënderbe, je drita e Arbërisë.
Në fusha beteje, me shpatë në dorë,
Si stuhi e paprekur, u hodhe përmbi horë.
Çdo hap i yti, një betim për atdhe,
Çdo plagë mbi trup, një kurorë për fe.
Nga Kruja lart në majat me gurë,
Mbaje flamurin, lart si burrë.
Shqiponjat të ndiqnin në qiell të hapur,
Të njohur e të respektuar, si mbret i paepur.
Në zë dhe legjenda ti mbete përherë,
Simbol i lirisë, flamur i nderit ndër breza të tjerë.