Se kjo shtëpi me baltë e gurë ,
Ndërtuar në taban Pellazgjie ,
Themelet s’do i humbin kurrë ,
Brenda mban Frymë Perëndie .
Flet me erën , Diellin dhe yje .
Flet me shpirtrat që nuk janë .
Trarët dushku , lisa me nyje ,
Me frymë brezash të tërë janë
.
Gjysh – stërgjyshi ardhur qark ,
Djepja , eh , sa breza përkundi !
Kurrë s’u zbraz ky i lashti prag .
Kurrë mikpritja sofrës s’i humbi .
Gur themeli dhe çdo gur muri ,
Nxjerrë nga shkëmbi më strall ,
Pastaj të lidhur me besë burri ,
Me bekim Perëndie besë të fal .
