U patmë nisur un’ e ti:
Un’ hijemvrejturi – në – zi,
Ti flokëndritura – flori
Dhe ikm’! e ikmë përsëri,
Larg- e më -larg n’arrati,
Pranë – e më pranë – e gji – për – gji.
Dhe me një vend një bukuri,
Dhe me një çast një shenjtëri,
Na zu një mall, një dashuri.
S’ish dashuri, po fshehtësi
S’ish fshehtësi, po llaftari
S’ish llaftari po çmenduri.
