Desha që të shkruaj
Me majën e penës
Për gjuhën e nënës
Me vargjet e zemrës
.
Gjuhën amëtare
Kurrë mos harroni
Kudo nëpër botë
Që ju po kaloni .
Ka ardhur kohë tjetër
Jo si koha e parë
Po gjuha dhe Shqipja
Janë margaritarë .
Mos e harro gjuhën
Kudo që të shkoni
Gjuha është e shtrenjtë
Ndaj e adhuroni .
Shqipja nëpër shekuj
Ka lindur legjenda
Edhe gjuha Shqipe
E lartë si kështjella
.
Lum kush ndihet Shqipëtar
Vëndi shqiponjës krenare
Lum kush foli gjuhën Shqipe
Gjuhën shqipe amëtare .
Jeta na përplasi fortë
në ç’do anë nëpër botë
Kur thoni Shqipëtar
Nga syri të dali lotë .
Dashuri e gjuhës nënë
Vjen si fllad si erë pranverë
Rrjedh si lumë me shkumë të bardhë
S’shuhet kurrë dhe asnjëherë.
