Nënë, grua, femër,
Embrioni i fjalës dashuri,
I madhërishëm emër,
Muze poezie për çdo njeri.
E ndonse më nuk jeton ti…
Në çdo 8 mars më mungon,
Ti më e madhja dashuri,
Përjete në shpirt më sëmbon,
Por jeta vazhdon,e s,pushon,
Me fatin e zotin se vë asnjëri,
Për gjithë nënat do shkruaj do uroj,
Gëzuar hyjnesha përmbi gji,
Buqetë me lule është nëna,
Engjëlli i aortës në zemrën e ç’do fëmije,
Në gjirin e saj të bardhë shëtit hëna,
Mjaltë e qumësht dallëndyshe.
Se nëna është ajo që të sjell në jetë,
Mes dhimbjesh të tmerrshme e gjakut,
Përgjërohet fshin lotin fshehtë,
E mbanit për veten ankthin merakun.
O nënë, O grua, O femër o perëndi,
Që më gjirin tënd ushqen e rit fëmijë,
Që hesht dhemb e duron me mirësi
Meriton më shumë nder,sjellje dashuri.
O nënë hidhërimin, fsheh me buzëqeshje
Që ri pa gjumë e lodhur netëve,
Që me ninullën përkund jetën në djepe,
O Mona Liza bukuri e përjetshme.
O nënë, O grua, o femër,
Ti je perëndesha e bukurisë,
Ti me mençuri zbute mbretër të egër,
Martir dashurie për fëmijën jetën e bën flii.
