Jam gru e ndërtum
Prej ashti e gjaku
Nder i fisit e bajrakut
Jam kulla e skalitun
Veç prej një trungu
Kafshata e mram
n’konakun e burrit
Jam lisi i rrzum
i bam ushqim djalli
Me çërpikë t’rëndum
prej loti e malli
Si ahu i djegun
nën rrëzën e malit
Arka e drujt
E sekretit e ‘fajit
Si balta e fjala
sa herë e shkelun
Me trupin e shtrim
si paja e nusës së vdekun
Jam dhimbja e loti i nanës
fjala e fundit
amaneti i babës
Sa herë e kthym n’Rozafë
që me dhimbjet e mija
i ushqej bulëzat e andrrave t’mija!
Jam det i pafund
gji i boshatisun
Nata e errët
n’ishullin e braktisun
Por jam edhe fllad
erë mbush me dashni !
Zani i nanës që banë mrekulli!
Jam dielli që ndriçon
perherë si fenerë
Jam dritë që çel
lilat ma t’ambla n’pranverë!
