Ç’panoramë e Atdheut tim
Kudo motive plot frymëzim
Bjeshkët idilë e pastër shumë
Qëkur poeti mbeti i pagjumë
Derisa dita përmbysi natën
Dhe leu imazhi i Ditës së re.
Panoramë idilike e maleve
Ku këndohet ëmbël lavdia
Ku n’ degë lisash mugulloi guximi
Ku n’fole zogjësh këndohet krenaria.
Panoramë idilike e Atdheut tim
Ku nga guaskë zemre doli shpresa
Ku një këngë e maleve lindi besa
Ku leu lavdia që se thanë vesa
Ku leu një këngë për të cilën vdes.
Është kjo këngë e re-Epi i guximit
E rritur e larë në gjak gurrë të trimit
Ku n’sçepi i zogjëve buronte aromë lirie
Është kjo plagë që dhemb nëpër lirika.
Panoramë idilike e bjeshkëve
Je ushqim im i përditshëm
Dashurinë për ty se ruaj veç për vete
Nga pak ua fali nipërve e mbesave
Atyre netëve të gjata të dimërave
.
Është piktura më e mirë në botë
Për ty jam i uritur edhe i pagjumë
Për çdo ditë të dua pa peshuar
Për çdo orë,muaj e vit të dua
Se unë të njoh, dhembjete, shqetësimet
Se unë të njoh pikëllimet dhe gëzimet
Sa më duket se askush s’të don sa unë…
