Era praverore ndihet nga çdo anë
Në natyrë edhe në shpirtin njerzor
Rrezja e diellit jetë që na dhuronë
Kjo stinë e blertë rilindjën zgjonë
Cicërima zogjëve ndjenjat mi zgjoi
Maje degë qershije që ka lulëzuar
Aroma e luleve freskinë ma dhuroi
Pranverë e art në shpirtinë njerzor
Zëri i fëmijëve që ndëgjohët kudo
Fytyrat u ndritinë porsi rrezja diellit
Në barinë e blertë juajnë hapërojnë
Porsi ngjyrat e ylberta jetën gëzojnë
Në natyrë nga çdo an shifët gjallërija
Bujku në arë bereqetin seq e mbjellë
Nxenësit në shkollë hapat shpejtonë
Nektarinë e dijës vrapojnë për ta vjelë
Edhe të moshuarit ndihen të gjallëruar
Hedhinë hapat lehtë,me buzëqeshje
Dielli prnaeror shpirtinë ua ka freskua
Me nipat përdore ndiejnë gëzimin e jetës
Gjithë çka në kët stinë është magjespe
Dhurat nga Perëndija është për njerziminë
Ta çmojmë këtë dhunti jetës dhenë geziminë
Mbi qenjën njerzore të mbjellim vetëm mirësi
