Mos vajto, moj Shqipëri
1.
Mos bjer më dy gjunjë,
mos rënko si e sëmurë,
mos e shtri dorën si e paudhë
se armiqtë do qeshin me ty,
do thonë, është kockë e lëkurë…
2.
Mes malesh je ngritur, Shqipëri,
kështjellë e skalitur për trimëri,
me malet je lidhur që në lashtësi,
mbahu e fortë, mos trego ligështi!…
3.
Mos lëngo e mos vajto,
mos u përpëlit si gjeli pa kokë
armiqve dobësinë mos ua trego,
mos u thuaj se, s´kam bukë
por as sofër mos u shtro,
janë të pabesë e janë kopukë…
4.
Mos vajto, moj Shqipëri
se ti malet i ke shtëpi,
se ti detin e ke flori,
ti Shqiptarët i ke pasuri,
ndaj dhe zoti të zgjodhi ty…
5.
S’ke nevojë ti për lëmoshë,
as nga Serbi e as nga Greku,
as nga Turku e as nga Bullgari
se për ty edhe të vdekurit
kur t´i thirrësh çohen nga varri…
6.
Mbaje kokën lartë, moj Shqipëri
dhe gjëmo njëherë mbi Tomorr,
vetëto mbi malet Dardane
e qëllo rrufe përtej Mollës së Kuqe,
mos vajto, moj Kapedane…
7.
Unë, të njoh ty lartësitë,
unë, të njoh ty lashtësinë,
historin e trimëritë
kur të tjerët s´kishin brekë,
ti mbi botën hidhje dritë…
8.
Eh, sa poshtë që ke rënë,
palaçot për fyti të kan zënë,
me shkelma e grushta të godasin,
për toke të kanë shtruar,
natën pas shpine të vrasin,
ditën qeshin, si gamat gajasin…
9.
Vëllezër e motra jashtë i ke lënë,
sofrën e madhe s´ke si e shtronë,
Shqipërinë të gjithë e duan, nënë,
të ndritur si diell, si yll edhe hënë,
po nuk u bë sot, nesër është vonë…
10.
Mos vajto, moj Shqipëri!
unë e di, ku të dhemb e ku të djeg
se në histori nuk hyet pa trimëri,
kullat të janë djegur e s´të kanë frëngji.
Unë e di,
pret një kryetrim që në fron të vi…
11.
Mos vajto, o Shqipëri!
Lotin malet nuk e mbajnë
se ty trimat s´të mungojnë,
toka jote ka lindur viganë
që me zemër të kanë thirr, nanë…
12.
Rrëzoi nga froni këta tiranë,
që të rrjepin e që të hanë,
që të shesin tek armiqtë,
me pallavra kokën të lajnë, s´njohin gjuhë e s´njohin komb
veç për lekun vajtojnë e qajnë…
13.
Kjo tokë ka rritur trima,
trima si në çdo epokë,
si Luanë e si Dragoj,
nga një brum e nga një soj
ty as vdekja s´të fitoj…
14.
Kush ia mendon nënës varrin,
dhe shkel mbi tokën e saj kot,
më mirë le t´i vë vetes litarin
se nënës t´ia mbush syt me lotë…
15.
Mos vajto, moj Shqipëri,
bashko grushtet dy më dy,
gjithë Shqiptarët nën një strehë,
një atëdhe e një simbol
për armiqtë një arkivol…
Më prit Strugë
1.
Ja, më prit se erdha, strugë
ti je imja, e vetmja dashuri
nuk ndërroj unë tjetër rrugë
më të parën pa të puthur ty…
2.
Sa herë unë nisem për diku tjetër
rrugën e shkretë shpesh e gaboj
këmbët ndalojnë në folenë e vjetër
ngarkesën e anijes aty e shkarkoj…
3.
Ëndërat aty s’e mbysin gjumin,
yjet s’e humbasin shkëlqimin,
rrëketë nuk e turpërojnë lumin,
me vite nata aty s’e ha durimin…
4.
Oj lulkuqe e vjetër, o e bukura e maleve
bijë e stërgjyshërve kapëbardhë në breza
e larë, e ndritur, me shkumbën e valëve
rritur, lartë e ngritur, si Shqiponjat e zeza…
5.
Ti je dashuria kurrë që s´më thot, jo
e pyllit thëllëzë, e fushës drenushë
ti je ajo që më thotë, rri tek unë e rro
e malit krenari me gjerdan në gushë…
6.
Pa rreshtur do të vij,
në Dimër dhe në Verë,
edhe kur do të bjerë shi,
edhe kur të fryjë erë…
7.
Sytë e mi tek ty shpërthejn në vaj
rrënjë dhe degë botës do t´ia shaj
bukurin e anës tjetër dreqi le ta haj,unë prap se prapë, tek ty dua të qaj…
8.
Ardhja tek ty është uratë,
një drejtim dhe një rrugë,
dashurinë të sjell dhuratë,
ja, më prit se erdha, Strugë…
