Kemi ecur në netët pa hanë
Lumit mbi një tra
Shtegut zënë me ferra
Që çelnin pa ardhë pranvera
Atyre udhëve
Tradhti që u vinte era
Kemi ecur maleve
Që s’kemi shkelur kurrë
Por në çdo grackë që ramë
Asnjëherë s’jemi përkulë
Ishte etje që nuk na kalonte
Me gjakun e dëshmorëve
Kosova po lulëzonte
Por tani që jetojmë në liri
E gëzojm të shejtën pavarsi
T’i thërrasim bjeshkëve t’thepisura
T’i thërrasim maleve plot me lisa
T’i thërrasim tokës e qiellit
T’i thërrasim besës e nderit
S’ka më mirë si t’i thërrasim
veçse n’gjuhën shqipe
me to t’flasim e t’brohorasim
Amanetin e të parëve do ta mbajmë deri në frymën e fundit.
