Faqebardha qumështore ,
Mbushur me afsh e freski ,
Gushëderdhura prej bore ,
Ç’ bukuri e ç’vajzëri !
Rreth e rreth gushës së gjërë,
Byzylyk të jargavanit ,
Mbështetur në ato llërë ,
Posi puplat e fazanit .
Një tufë flokësh të ballit ,Përmbi vetull kishte zbritur ,
Tretur prej afshit të mallit ,
E djegur dhe e zhuritur .
Krenare anës së detit ,
Mes bulevardit të gjërë,
Oksigjeni i bregdetit ,
Sa një mrekulli e tërë!
Ndënë gjunjë pulpat dridhen,Joshen nga takat e bardha,
Posht’ e lart me naze hidhen ,
Qeshin si dy pulëbardha .
Më lart vithet pranë belit ,
Vallëzojnë mes fustanit ,
Tunden kindat e mantelit ,
Si krahët e pelikanit .Po dhe gjokset sa të dlira ,
Me ritmin e tyre ecin ,
Të bardha dhe erë mira ,
Për Sasajin , për Bunecin.
