Gërmat e mia të ëmbla
Sa ëmbël më tingëllojn, gërrmat e mia
Nga gjumi më zgjojn, më thërret shqipëria
Në malet e mia, më duket, s’ikur luaj e këndoj
Marë penën në duar, natën shkruaj e lulëzoj **
**
Poezia ime më rinon, biskot faqet më ndriçojn
Gërmat në vargje i shkoj, si nuset pajën qëndis
Nëpër ledhet e baçeve, muza shpejtë më çon
Mbledh manushaqet, u mar të mirën aromë **
* *
Gërmat e arta të miat, jan ilaç për shpirtin tim
Shkoj në bangat e shkollës,ngrihem në mësim
Mësuesi më bën pyetje, si e thurr unë poezin
Në mendje e trilloj, filloj e recitoj pa ndalim **
**
Lavdërohem nga mësuesi, e marë notën dhjetë
Brohorasin shokët, në klas ja ku kemi një poet
Gërmat e mia të ëmbla, më shum se jeta ime
S’do ndaloj të shkruaj,kur për Shqipërinë time**
………………………………………………
E harrova gruan
Më dole , ti nerajdë
Që s’të, kisha parë
Me duar, të preka
Më ndeze, si zjarr *
*
Me sytë, më magjepse
Si kokrat , e ullirit
Me vetullat, jatagane
Më luajte, fiqirit *
*
E bukur, si hëna
Zogëza, e majit
Ç’më bëre, të mjerit
Po i ngjaj, kusarit *
*
Më ler, që të iki
Se jam, i martuar
Unë jam, meso burr
E kam vajzën, sa tyja *
*
Ç’qe kjo, ditë dimri
Që më, ftohu mua
Më ngrohe, me flokë
E harrova, që kam grua *
*
………………………………………………………………..
Meraku i vjetër
Vajzë më treti, meraku
Ai meraku, i vjetër
Pija ujë, nga ato duar
E ku të gjej, si tyja tjetër.
Ndrije më bukur, se ylli
Zemrën time, e rrëmbeve
Në vitet,që bashkë punuam
S’ta thash dot, fjalën të dua.
Po ti vetë, pse s’më kuptove
Se unë shum, të dashuroja
Shkoje syn, e rotulloje
E mu duke, se po më doje .
Ike larg, hënën kaptove
Me sy më , s’jemi parë
Më trete, meraku i vjetër
E gjith jetën, më le beqar.
