HARBIM VJESHTE
Vjeshta po harbohet
n’fluturime gjethesh
shpirtrash
që regëtijnë hapsirave
tē molepsen reve
Erë e fortë mendimesh
po marrin turr të përplasen
për sdi se ku
ndoshta për tek ti
kujtim i largët
ndoshta kuturu
Ku pasqyrimi im
do fle gjatë
dimrit të acartë
e pret tē shkrijē
në pranverë
me vesën e parē