TE LUMI
Kur shkova te lumi
mbeturina plot,
m’u duk sikur lumi
“qante” me lot.
Lumi ynë gurgullon
dhe me mua bisedon:
- Mos më hudhni mbeturina
se kështu më zihet fryma.
M’u drejtua lumi
- Pse kështu veproni?
Ujët e pastër si loti
vetë po e helmoni.
Fëmijët dikur
laheshin në verë
tash nga ky lumë
kundërmon veç erë.
Bimët dhe bari
krejt janë dëmtuar,
sepse mbeturinat
ato i kanë mbuluar.
Kështu lumi
po helmohet
dhe natyra
po shëmtohet.
