PLAGË SHPIRTI
Je e djeshmja ,
Më je ëndërr,
ÇAMËRI !
Dritë e syrit ,
Që loton ,
Në përjetësi .
Gur e rrënjë,
Flasim shqip ,
Në ÇAMËRI .
Më je Diell ,
Që as lind,
As perëndon .
Pse o qen ,
I pabesë,
Vrave dje .
Ndez ura ,
Trazon varre,
S’kërkon falje.
Plag’ e vjetër ,
Më gëlpon ,
Më kujton .
Nga mishi ,
Ashtin ma ndau ,
Me egërsi.
Unë ketej ,
Kokalet matanë ,
Të shpërndarë .
Njollë e zezë ,
E ndërgjegjes ,
Në histori.
E Evropës ,
Histerike ,
Ç’padrejtësi !
JAM e isha,
Paqësor,
Në këtë tokë .
Më jep hak,
S’ dua gjak ,
Moj Evropë .
E djeshmja nuk na kujtohet vetem ne QERSHOR .
Një kockë, shumës kokalet në nëndialektin çam