Pirro Minella Millona-..” Eja perseri me tha, ma prish endrren te jem ne realitetin tend te prekshem…!!!”

. Kishte dite qe luftonte me veten e vet, me shpirtin e trazuar.Ajo ishte kthyer, dilema e tij ishte te vente perseri ta takonte atje ne shtepine e saj.Valle celesin do ta gjente perseri, poshte saksise me borzilok si dikur??.Ecte kuturru ne qetesine e qytetit, qe flinte pas nje dite te lodhshme dhe plot strese.Hapi me kujdes porten e jashtem dhe ndaloi para deres te shtepise. Kontrolloi poshte saksise me borzilok dhe celesi aty “flinte” si dikur.Rrotulloi me kujdes dhe hyri brenda ne korridor. Dera e dhomes se saj ishte gjysem e hapur, e zhytur ne gjysem ndricim te zbehte.Hodhi nje hap dhe befas u gjend para saj.Ishte aty ne shtratin e tyre te dashurise, me gjysem trup mbuluar nga kemisha.U afrua me kujdes dhe ja largoi kemishen supeve, ra ne fund te shtratit. Fytyra e saj pasqyronte endrren e bukur, qe po shijonte.U perkul dhe me puthje te nxehta nga gjumi, e zgjoi.Ajo nuk po u besonte syve, Ai ndodhej aty, ferkoi syte enderr, jo ishte realitet, ishte mrekulli, qe e deshironte prej kaq kohesh.Ai humbi mendjen para hireve te saj dhe nuk mund te ndalonte me. E joshi ajo qafe aq e bukur zbuluar, ato floke te leshuara shkujdesur ne supet e saj, e joshen syte e shkruar, dhe buzet pak te hapura aq ndjellese, dhe hunda e saj me pak maje.Dhe filloi eksplorimin hireve te saj ngadale shkonte me ndalesa stacionare.Buza e tij, xhelozonte, dridhej puthte me afsh, nuk donte, qe vetem gishtrinjte e tij te preknin cdo pore, menjehere edhe buza i puthte ato.E puthte plot zjarr e kafshonte me embelsi dhe gjuha sinkron lepinte menjehere.I zgjoi pasionin e saj te fshehur, ate pasion qe kishte kohe, qe flinte neteve te gjata, pasioni qe mundohej te fshihej edhe pas kemishes veshur .Por jo pasioni i saj ishte i fshehur nuk kishte vdekur, priste te zgjohej, ishte i gjalle dhe plot ritem.Pikerisht u trazuan emocionet dhe pasioni mori rruge. Mbeshteti buzet e tij mbi gjoksin e ndezur, tek thithkat qe fergellonin, kurse duart nuk i bindeshin me atij nuk ndaleshin, kudo ndodheshin, ledhatonin.Fajtore jane hiret e saj, ato e joshen ato jane mrekullia. Erdhi ashtu heshturazi naten dhe ne fshehtesi hiret i zbuloi.Erdhi dhe endrrat asaj ja la ne mes, gjumin e qete ja prishi. U deh e joshi me hiret e saj mbuluar per gjysem nga kemisha…….Kur u grit per tu kredhur perseri ne erresiren, qe nuk ja kishte lene vendin mengjesit plot drite, qendroi tek pragu i deres dhe priste me gjysem zemre, qe ta percillte me te shara,Kur ajo belbezoi:”Te lutem eja perseri neser ne cdo ore, eja se nuk do te me zeje me gjumi si sot, do te pres ketu ne erresire zbuluar hireve te mia…..!!!”