DHIMBJA E NJË NËNE
Qaj nënë zezë me oi,veç nata të dëgjon .
Dënes mes lotesh të nxehte rënë rrëke
Asnje nuk ta di brengën,që po të gërryen çdo ditë nga pak .
Nuk ka gjumë për ty nënë e dhimbsur,
Jastekun e ëndrrave e lage me lotin e dhimbjes,
Me përulje zotit i lutesh për ndihmë.
Tik taku i orës u bë i padurushëm këtë mesnatë .
Një qingj eshtë ndarë nga kopeja
Pre e një grupi ujqër grabitqarë ka rënë
Livadhis qingji ku t’ketë barë nga më i miri kërkon ,
E stilis me kujdes ne majë gishtash të zverdhur .
Pret nënë zeza me mëndje të ngrirë,
Sytë mbërthyer në dritare mban ,
Sheh silueta kalimtarësh duke nxituar,
dhe zemra i thotë ;
Mos djali im është ai që po vjen?!
Agimi zbardhi bashkë me fytyrën e nënës meit
Sinjali i telefonit e zgjoi nga mendimet e natës ,
Një mesazh ; Jam mirë nëno mos u bëj merak ,
Jam madhor tashmë …Nuk kam pirë asgjë !….
Nënës ju prenë gjunjët nga pritja e gjatë e pagjumësia !
