Në kokën time mërgoi harrimi
Vetëm mërzia as kund nuk mërgoi
Kujtimet i rujë për mallin tim
Ndoshta iki në një planet për shpëtim
Shëmtia fytyrën ma pikturon
Sa bukur rrudhat m”i shumëzon
Brenga vështirë të ‘kapërcehet sot
Dhembja plagën m’a acaron
Kosova është nënë që e braktis pjella e vetë
E mua më djegin rrufetë
E zemra më shumë këlthet
Prandaj dita jonë e merr emrin pendim
Ëndrrës sonë i duhet shërim
Dhembjes sonë i duhet durim
E fjalës sonë i duhet dritë
Sa herë kënga më kputë në shpirt
Gjaku i këngës të ngjizë diellin tim
