Wednesday, September 3, 2025
BallinaVitrina e libritÇaste poetike me vargjet e poetit Hajri Kasemi

Çaste poetike me vargjet e poetit Hajri Kasemi

Masa!

Usta me duhet nje samar,

por mos ta vrasë gomarin,

sepse ai qe po perdor tani,

e ka derrmuar fare qyqarin.

Le por atij i eshte berë zakon,

s’lëviz nga vendi pa samarë,

veç njeherë pa te e ngarkova,

si eshte sheruar vendi i vrarë.

Kthehu ndryshe more zotni,

të marrë masën per samarë,

lere ca ditë qe të bëjë pushim,

se ti je me i mirë per gomarë.

Pune me mendë!

Me ne fund buken e coptuan,

do t’ua kishin zili edhe qentë,

kur panë se pjesa ishë e vogel,

u munduan ta kthenin ne vend..

Çe do,nuk ngjitet buka e thyer,

besoj se këtë e dine dhe qentë,

ndaj kerkojné copen e madhe,

kjo eshte puna më me mendë.

S’kuptoj si mund te quhet imja,

kur me te s’bej dot ashtu si dua,

topin mua ma dhuroi vetë babai,

o e gjuaj unë,o e hodha në përrua.

Klanë toka ime!

Ende toka ime njelloj vazhdon e klanë,

si kane pushuar lotet si 78 mote me parë,

klanë për grurin qe pa korrur mbeti në arë,

që kualt e Zerves,me këmë shkelur e kanë,

klanë per jenët,qe s’luajnë më nëpër voronje,

se edhe ata,ashtu si të mëdhitë,vrarë i kanë,

per eren e bukes se re,qe do mbitte fshanë,

per vashezat dhe djelté,qe dasma nuk bënë,

per dhjolitë qe fshatin do e ngrinin në këmë,

e çish do theni ju,do klajë apo do bi këngë?!

Klanë per djeltë e bilat,që pa hakë fare i vranë,

që te vetmin kabim keshen,se jeshën Shqiptar,

si lanë të mirrin,qoftë e di metro vend per varrë,

qe edhe ne,te keshem sot nje vend,per ti klaré.

Klanë për ullitë e lejmonat, pa të zonë mbetur kanë,

per Çamin qe atje mbeti ka feja,por pa të vëllanë,

klanë për shtepitë,qe atehere zbardhnin ka azvezi,

qe sot mbetur u kanë coprra muresh apo themeli.

Klanë për avazin qe bijin zilet e kémboret e bagetive,

ne harmoni me tingullin e xhurrasé,kur bariu i binte,

per krojet e thara,ku s’mbushin më uje,vashazt e nuset,

me thoni,ka a s’ka toka ime edhe sot te drejte te klajë?

Klanë kur na ndien ne,qe kathe ditë,grrihemi si qëntë,

per te treguar se kush ka ne te do me shumë moj nanë,

e çish dërone nuk hapet te na thëthijë bërna kijo tokë,

veç hamë e pimë,jaram sa frrihemi,po pa mend ne koké.

Klanë se e vezhdronë,qe ne sikur nuk jemi ngonët e saj,

po ngrihemi e brrasim njelloj si gjelat në malë të plëhut,

se jetën e japim kur të të na e gjuajnë,per nderin e dheut,

pse kot jemi ne ngonet e Pirros dhe te Skenderbeut?

TË NGJASHME

Komento

Shkruani komentin
Shkruani emrin

TË FUNDIT