ERDHA…
Erdha…! – Erdha të dashur miq
Sa shumë më keni munguar
Pa ju, dhe në verë i acartë është moti
Si rrugë – baltë, asfalt pa shtruar !
Se pa miq, e brishtë është jeta
Si një pemë pa fruta e trup – lig
Thënë kot, nuk është nga të parët
Një mik vlen më shumë se një çiflig !
Çifligjet shiten e blihen një ditë
Plaçkë tregu që vlera u ndryshon
Miqësitë e vërteta, si tund paraja as fjala
Shtylla të hekurta, ngulur në beton !
Miqësitë janë pasuri përmbi pasuri
Të gjenden pranë në gëzim e hidhërim
Me kurajo e forcë të mbushin shpirtin
Ecjes së jetës, të japin shtytje pa kthim !
Miqësitë janë si lulet më të bukura
Pa aromën e tyre, s’ quhet e dalë pranvera
Qiellit me re, dhe dielli e humb shkëlqimin
As drit’hënë nuk ndriçon në të sajat vlera !
Ndaj miqësitë janë pasuri përmbi pasuri
Pasuri që kurrë s’ ju humb vlera
Me dritë dashurie të mbushin shpirtin
Me petkun e luleve që sjell pranvera !
Me zemër ju falem e përulem
Që shpirti nganjëherë vishet në mangësi
Gjer lart në qiell lutem tek Ai🖕
Për shpirtmirësinë tuaj, plot dashuri e dlirësi !
.
