Hija pushtoi tavolinën e shkrimit
Ndërsa ai fliste me gotën e namit
Ndali koha e eci akrepi pa zhurmë
Ngadalë vjeshta lëshoi gjethet e zverdhura krenare
Dhe u shtrua edhe rruga tashmë
Qelibarshëm tek thuren tingujt nyjë-nyjë
Ndale hapërimin e zemrës
E lirisë thuaja bukurinë
Nuk pati tjeter emër
E hija e syve qëlloi zebrën
Kahdo ku nisin kambanat
Valvitin flamujt e kohës
Atje do mbetet emri
Brenda
Personazhit
Zë
Marigona Kelmendi -Je brenda personazhit
TË NGJASHME