Doja një urë
të ngjitesha në mal
doja të futesha në dete pafun të gjëja lumturinë.
Doja të notoja nëpër errësirë të natyrës të dilja në dëshirat e zjarrta për të qënë plot endërra në ç’do hap të hedhur.
Sa i vështirë ishte udhëtimi
me këmbë të gjakasura dhe shpirt të coptuar .
Sa më duhet koha e çmuar të bëj rrugë
kaq të gjata në horizontin e pafund të shpresës .
Sa njerëz shikoja gjatë këtij udhëtimi ..
të vrarë të coptuar…
të tretur nga hallet
të mbyrur me trishtim dhe këngë të lëna gjysëm .
Sa do dëshiroja të rrethohesha me dëshira të pastra duke ecur e buzëqeshur me plot lumturi ,ku agimi vinë duke buzëqeshur plot jetë dritëdhënëse .
Vetëm… vetëm gjithmonë.. vetëm .
Po më duhej kohë të rikuperoja gabimet
e disa njerëzve që se njohin epokën e re të ditëve që jetojmë .
Udhëtim plot dritë e shpresë në të ardhmen
Plot yjesi që shkëlqejnë rrugëtimin e errët.
që gjithçka kthehet në pasion e frymëzim
si vesa mbi petalet e luleve në hapsirat e pafundëme .
Sa do doja të hapja të gjitha portat e mërzisë të mbyllura në këtë udhëtim .
Të shikoja një hamoni të hapur në oqeanin e madh ,
aty ku gjithçka rritet e zhvillohet
ku lindin filiza të reja e çelin gonxhe në mes të gjelbërimit të përhershëm .
Eh hh… flladi i mëngjezit ..
si të ledhaton me freskinë e tij të brishtë ..
Ai nuk ishte zgjojtur si gjithë bota në mëngjes ,por tërë jetën udhëton rrugës së vetë
drejt mezit të errësirës .
Megjithëse jeton në këtë botë..me rrënjët e kalbura të kësaj bote …
nuk është i vetëmi të kërkoi për ti ruajtur rrënjët e shëndosha në fytyrën që me çudi
sheh nga largë që asgjë s’ka ndryshuar .
Eja dashuri dhe bëhu ditë me shkëlqimin që marim prej teje ….
Shtrëngomi fort ëndërrat e bukura që shëtisin në gurgullimën e ujrave të lumenjëve të kulluar që gjarpërojnë nëpër gurët që flasin pa përgjigje .
Mbylli sytë dhe më kthe një përgjigje të bukur të këtij udhëtimi nëpër kilometrat e bëra në mezin e luleve të bukura plot aromë trëndeline e nektar blete …
Buzëqesh hëna e bukur rrethuar me dritat e yjeve vezullues
të realizuara ëndërrat mbi dëshirat e ylbereve ku hedhin larminë e ngjyrat e tyre duke falur bukurinë e diellit që lindë e vjen nga lodhja e thellësisë së natës .
