HIJA IME
Kjo hija ime,
kurrë nuk më
tradhëton.
Përherë me
mua është.
Edhe këtë
mëngjes të
bukur, fillim
pranvere,me
mua është,e
vetmja që më
shoqëron,në
ecjen time
mengjesore,
në parajsën
time të bukur!
K O T...
Prap mbuluar më
çarçaf të bardhë
parajsa ime.
Prap mbretëron
qetësi dimrore.
Kot ditë më parë
ju gëzum gjallërisë
pranverore,këngës
së bilbolave…!
Ky dimër që po
zgjatë,s’na lenë
dot të kënaqemi,
më bukurin tënde,
kur pranvera merr
hov e blerimi në
ty shpërthen.
NË DITËN E POEZISË
Ne ditën e poezise
një poezi të trisht
postova!
Shetisja rrugëve
të qyteti,
kërkoja pak ujë,
e ujë nuk gjeja
dot kund!
Një lule doja
t’vadisja,ishte
vetëm një ëndërr
e trisht…!
Kur u zgjova
lule nuk pashë
askund!
NDALENI LUFTËN
Ndaleni luftën
për hirë të zotit.
Ndaleni,për hirë
te vait t’nënave
Ndaleni për hirë
të bebevëv,që
nga gjri i nënave,
ushqehën me lotë e gjak!
Ndaleni luftën,
për hirë të viajtjeve!
Ndaleni lufën,që
vret njerëz të pa
fajshëm,fëmijë në
duart e nënave!
Ndaleni këtë luftë
të pa kuptimt okupuese!
Ndaleni këtë luftë
shkatërriese,që
me shekuj,me mund
të madh krijuan!!
DO IKI NJË DITË
Do.iki një ditë,
e bshk me mua,
do ikin dhe
kronikat e mia
poetike,ato të
mëngjeseve
të herëshme,
nga parajsa e
ime e bukur…!
E kush pastaj,
do shkruaj,kush
do zgjohēt herët
të shkruaj vargje
për shtegun
e aromave të
këndshme,për
shtegun e pishave
të larta,për shtegun
e gështenjave me
kurorë të gjërë?
Kus do të shkruaj,
për lojen e ketrive,
mëngjeseve të
hershëm,për
pëllumbat ne
fluturimet e
larta mbi parajsën
time,për bilbilat
krahë shkruar
këngëtarë,kush…?!
Kush do shkruaj,
për vesën e
kristalt në rrezet
e para të mëngjesit,
kur shtrihen mbi
horizont?
Kush do shkruaj,
për aromën e këndshmë
të beharit pranverorë,
për aromën e
këndshme të lule
blirit kur qelë,mu
në mes të parajsës
sime të bukur?
Kush do
për qytetin tim,
për kullen e sahatit,
për gjimnazin e
vjetër,për klasën
time,bangen ku
ulesha,kush…?!
Të gjtha do ikin
sëbashku me mua
një ditë!
