SOT
U zgjova herët në mengjës
E mbushur plot jetë e frymzim
Nuk di nga më erdhi e terë kjo forcë
Apo ishte frymëmarrja lirshëm në atdheun tim
Dhe rrezët e diellit herët lëshuan shkëlqimin
Gjelbrimi pranveror shkëlqente si bilur
Por edhe shpirtrishtë shpirti djente gëzimin
Kjo ndjenë atdheu më gjallëroi më nxitim
Lodhja kishte kalua , gjithë çka dukëj bukur
Ashtu si mengjesi i bukur pranveror
Nji kengë bilbili maje qëshije jehonte
Dhe bente këtë mengjës madhështor
Më kujtoi kohën e lagët në atdhe
Kur zgjohëshim më plotë elan për jetën
Ndjeva për çudi këtë forcë mbushur hare
Eh ajri i atdheut ,të clin nuk e ndrron me terë botën