KËTO UDHË
këto udhë
harlisur hapash
herë shkojnë lugjeve t´mjegullës
herë dhiareve t´ëndrrave
krejt mbulue me shtresa malli
mbi ofshamën e Adamit
fluturat e kujtimeve me krahë flake
fluturojnë drithërimave të zjarrit
livadhit të fëmijërisë
buzë hendekut t´shpirtit
herë bie n´gjunj herë çohet
rrokulliset këmbëeduar këtyre udhëve
shtruar me krrokama korbash
trup i thatë vishkull mes valëve
hedh diku në breg
pushojnë sorrat n´vetminë e tij
copë-copë shpërnda rrokjet
buzëve të thara të shiut
këtyre udhëve memece
si nata e varrit
këtyre udhëve
zhurmon vetmia memece
ëndrrave të mërgimtarit
