Dola në lëndinë
Dola sot në një lëndinë
O, sa bukur dita shkoi!
Thashë të ulem e të rri
Pranë bilbilit që këndon.
Sa e bukur ishte lëndina
ishte shtruar si qilim.
Zemrën dehte lumturia
si ylberi tej në brinjë
Atje vete hap më hap.
e lë prapa gjithë mërzinë
Këmbë këmbë u ngjita lart.
Piva ujë në një burim.
Ishte ulë e pinte ujë
Një bilbil me zë të rrallë
Këngë e re më erdhi në buzë
Jeta mori gaz të madh.
Pastaj nisën të merrnin male
Herë vetëm a dy e nga dy
Një bilbil e një sorkadhe
Dukeshin si çift i ri
Si është ndërtuar kjo jetë
shpend e kafshë si njeri
Veç të dish ta jetosh mirë
Do të ndjesh shumë kënaqësi
Lisat lart bënin kurora
Lulet kishin hijeshi
Kryqëzoheshin aroma
Zot, or zot, ç’mrekulli!
