Gjuha shqipe, diell e hënë,
Shumë janë duke t’bërë trysni.
Duan t’të shuejnë, mos t’të lënë,
Ca flliqësira e faqezi.
Shkronjat duan t’i zhdukin,
Alfabetin e pashuar,
Jemi shqiptarë t’trojeve tona,
Gjuhën tonë s’e lëmë harruar.
Alfabeti i gjuhës shqipe,
Si një yll në qiell me dritë,
Tridhjetë e gjashtë margaritarë,
Të gravuar në ar të ndritshëm.
Qofsh bekuar, gjuhë shqipe,
Flakë lirie e perënduar,
Vëllezër e motra t’pathyeshëm,
Qofsh bekuar, komb shqiptar!
Liria jonë nuk blihet,
Me gjak u shkrua ky amanet,
Le t’zgjohet shqipja përjetë,
E kombi ynë t’mbetet i shenjtë!
A – Z
A – Atdhe, mos rri, po ngritu,
B – Bashkohuni, shqipe t’lirisë,
C – Cunguar me shekuj mbetur,
Ç – Çohuni, betimin mbani!
D – Deri kur lojë e tradhtisë?
Dh – Dheu ynë kushtrim po jep,
E – Erërave mos iu dorëzoni,
Ë – Ëndrra e madhe mos t’u vdes!
F – Falë t’qofshim, o dhe i shenjtë,
G – Gur i rëndë n’vend t’vet,
Gj – Gjëmon toka, trimat zgjojnë,
H – Hudhen n’ flakë, nuk dorëzohen.
I – Ishin kohërat e mjerimit,
J – Jemi t’parët n’troje tona,
K – Kullat tona s’u shkatërruan,
L – Lavdi shqiponjave t’Arbrit!
LL – Llambadarë t’trima e besë,
M – Mbahu, Kosovë, mos u ndaj,
N – Ngjyrëkuqe, gjaku ynë,
Nj – Një jehonë, një kushtrim!
O – O ju vëllezër, zgjoni zemrën,
P – Përtej dhimbjes, ka shpresë,
Q – Qëndroni si malet tona,
R – Ruhuni nga tradhtia e zezë.
Rr – Rregullat i katandisën,
S – Sot o kurrë, t’bashkohemi,
Sh – Shekuj s’na thyen dot,
T – Tani mbahu, populli im!
Th – Thëngjill sterrë është tradhtia,
U – Urdhri të jetë për liri,
V – Vijnë t’zezat t’na përulin,
X – Xingla-dingla fjalë mashtrimi.
Xh – Xhugj e maxhuxhët u ngritën,
Y – Yjet shohin, ne s’dorëzohemi,
Z – Zgjohu, komb, s’ka kthim mbrapa,
Zh – Zhgënjimi mos t’na ndalë!
