AH KJO JETË
Ne mes endrrash të bukura
dua për të kujtua
Ate kohë të art
Porse zemra ndihët
Tërsishtë e trazuar
Nuk është si ma parë
Ajo kohë rinije ishte në lulëzim
Gjithçka shkonte mbarë
Tani jeta mbushur
Plot brenga e halle
Që nuk të lenë rehat
Iken vitët ikën
Koha dot s’ndalon
Kështu iken edhe jeta
Mbetur në mëmorje
Gjithë bagazhi i saj
Më batica e zbatica
Gjithëçka në zhgenjimë
Tani edhe ndjenjat
kan psuar ndryshim
Gjithë çka është dobsuar
Për nji fjalë të prekshme
zhytësh n’mallemgjim
Loti ska të ndaluar
Epo s’thon se koti
Se plaku është si fëmija
Qan por edhe qeshë,
bëhët hatërmadhë
Ka kush lëdhaton
Gjithë ndjenjat e tija
I detyrohët kohës
Dhe ndryshimit t‘madh
Kështu vie ky fund
Për ty dhe për mua
Në mëmorja mbetët
Gjithë bagazhi jetësor
Qan e qeshë me vehte
Sillesh porsi fëmija
Ah kjo jetë qenka,
Nji ndjenjë në miniatur
