QYTET I VEÇANTË
Është kënaqësi, të jetosh në këtë qytet,
Sepse është i veçantë, në përgjithësi,
Në hyrje, një pelikan i gëdhendur të pret,
Se mikpritja, është virtyt në çdo shtëpi
.
Të gjitha rrugët, të veçantën e tyre kanë,
Mbrëmja zhurmëmadhe, vjen e krekosur,
Me muzgun ngjyrë gri, si me vello ngjan,
Që mbulon qytetin,si një grua e përsosur.
Me femrat e bukura, qytetin e ka zënë,
Se të rrëmbejnë, me vështrim të parë,
Eh, sa meshkuj, në ato kurthe kanë rënë,
Janë martuar aty, kanë hyrë kollovar.
Me vajza të ëmbla, si lëngu i qershisë,
S’të ikët që këtu, edhe si mysafir kur je,
Qetësinë, ndonjë këndes mund t’a prish,
Që zgjon pulat, e ndonjë gjumash që fle.
Qyteti zgjohet, ditën e re për të filluar,
Vrapojnë njerëzit, me mjetet që kanë,
Nuk ka dembela, pijanec e të droguar,
Por vetëm bukuroshe, që me sy të hanë,
Që po trokasin çdo ditë, s’është çudi,
Në qytetin tim, që krahapur po i pret,
Po ashtu edhe mua më jep kënaqësi,
Nga malli që kam, shkruaj vargje si poet.
