SHPIRT I LAKUAR
Mu lakua shpirti
në thellinë të ditës
Kokërr më kokërr
i shkërmoqa dhembjet
Të pabarabarta ndarjet
shpërndahen hijet e unit
Ku të munden kapen
të rrufisin me vetet ,
dhe të tjerë
Dhe në fund
si bisht kali
tërheqin rrëshqanë
krenarinë.
