HËNA VETMITARE
Kundërshtitë
Po thyejnë fjalët
Dëndur
Me grusht mērzie
Rishtaz
Vrasin,
Mu nē sqep të ditës
Der ti thyejnë dhëmbët
Heshtjes
Tehe shpatash
Sysh vëngër
Po zhurmojnë
Tē presin shpirt
Se braktisën dritën
Në shtëpinë e dielltë
Për hënën vetmitare
Netëve
Ajo po gërmon
Me thonj babëzie
Plagëve
Të bëj strehë nga pak
Gjer të kullojë dhembje.
